آیات آفاقینشانههای وجود خداوند و اوصاف کمال وی در مخلوقات را آیات آفاقی گویند. ۱ - معنای افقواژه "افق" به معنای ناحیه و طرف، و جمع آن "آفاق" است. کلمه "افق" دو بار ( آیه ۷ سوره نجم و آیه ۲۳ سوره تکویر )، و کلمه "آفاق" یک بار در قرآن (آیه ۵۳ سوره فصلت ) به کار رفته است. ۲ - مراد از آیات آفاقیمراد از آیات آفاقی، آفرینش خورشید، ماه و ستارگان با نظام دقیق حاکم بر آن‌ها، و نیز آفرینش انواع جانداران، گیاهان، کوه‌ها و دریاها با شگفتی‌های بی شمارش که هر یک، آیه و نشانه‌ای بر حقانیت، علم، حکمت و سایر اوصاف کمال خداوند است. ۳ - شاهد بودن خداخداوند متعال در این باره چنین می‌فرماید: (سنریهم آیاتنا فی الآفاق وفی انفسهم حتی یتبین لهم انه الحق اولم یکف بربک انه علی کل شیء شهید)؛ "به زودی نشانه‌های خود را در افقها"ی گوناگون" و در دلهایشان بدیشان خواهیم نمود تا برایشان روشن گردد که او خود حق است آیا کافی نیست که پروردگارت خود شاهد هر چیزی است". ۴ - قول مفسران در مراد خدامفسران عامه و خاصه در بیان مراد خداوند از آیات آفاقی سخنانی گفته‌اند از جمله: ۱. افلاک، ستارگان، عناصر چهارگانه و موالید سه گانه ( معدن، نبات و حیوان). ۲. فتح نواحی اطراف مکه. ۳. حوادث خارق العاده مقارن ظهور پیامبر اکرم صلی‌الله‌علیه‌و‌آله‌وسلّم و پس از آن در خارج از مکه. ۴. وقایعی که در امت‌های گذشته رخ داده و نشانه قدرت الهی است. ۵. سرنوشت امت‌هایی که انبیای الهی را تکذیب کردند. [۹]
بی آزار شیرازی، عبد الکریم، ترجمه آوایی، تفسیر پیوسته و تاویل قرآن به قرآن ناطق، ج۱، ص۹۸.
۵ - عناوین مرتبطآیات انفسی. ۶ - پانویس
۷ - منبعفرهنگنامه علوم قرآنی، برگرفته از مقاله «آیات آفاقی». رده‌های این صفحه : آیات الهی
|